Eduardo Francisco Pironio

Eduardo Francisco Pironio
Kardinaal van de Rooms-Katholieke Kerk
Rang	kardinaal-bisschop
Titeldiakonie	1976-1995: Santi Cosma e Damiano
Suburbicair bisdom	1995-1998: Sabina-Poggio Mirteto
Creatie
Gecreëerd door	Paulus VI
Consistorie	24 mei 1976
Kerkelijke carrière
1964-1972	hulpbisschop van La Plata
1972-1975	bisschop van Mar del Plata.
1975-1984	(Pro-)prefect van de Congregatie voor de Instituten van Gewijd Leven en Gemeenschappen van Apostolisch Leven
1984-1996	President van de Pauselijke Raad voor de Leken
	The Cardinals of the Holy Roman Church - Biographical Dictionary
Portaal	Christendom

Eduardo Francisco Pironio (Nueve de Julio (Buenos Aires), 3 december 1920 – Vaticaanstad, 5 februari 1998) was een Argentijns geestelijke en kardinaal van de Rooms-Katholieke Kerk, werkzaam voor de Romeinse Curie.

Levensloop

Pironio werd in een groot gezin geboren. Zijn ouders waren Italianen die vlak voor hun huwelijk naar Argentinië waren geëmigreerd. Zijn moeder kreeg op haar achttiende haar eerste kind. Na de bevalling moest zij, ten gevolge van complicaties die waren opgetreden, zes maanden bed houden. Haar dokter vertelde haar dat zij geen kinderen meer zou kunnen krijgen. Niettemin kreeg ze hierna nog eenentwintig kinderen, van wie Eduardo de jongste was.

Pironio bezocht het seminarie van La Plata en studeerde daarna aan het Angelicum in Rome. Hij werd op 5 december 1943 priester gewijd. Hij doceerde vervolgens aan het Seminari Pio XII in Mercedes. In 1959 werd hij rector van het stedelijk seminarie van Buenos Aires en in 1964 vicaris-generaal van het bisdom Mercedes. Op 24 maart 1964 werd hij door paus Paulus VI benoemd tot hulpbisschop van La Plata en tot titulair bisschop van Caeciri; zijn bisschopswijding vond plaats op 31 mei 1964. In 1967 werd hij secretaris van de Latijns-Amerikaanse bisschoppenconferentie (CELAM). In 1972 werd hij benoemd tot residerend bisschop van Mar del Plata.

Paus Paulus VI benoemde Pironio op 20 september 1975 tot pro-prefect van de Congregatie voor de Instituten van Gewijd Leven en Gemeenschappen van Apostolisch Leven. Hij werd daarnaast titulair aartsbisschop van Tiges.

Tijdens het consistorie van 24 mei 1976 werd Pironio kardinaal gecreëerd. Hij kreeg de Santi Cosma e Damiano als titeldiakonie. Hij woonde in 1980 de Bijzondere Synode van de Bisschoppen van Nederland bij. In 1984 maakte paus Johannes Paulus II hem president van de Pauselijke Raad voor de Leken. Hij was, samen met de paus zelf, de drijvende kracht achter de Wereldjongerendagen. Op 11 juli 1995 benoemde de paus hem tot kardinaal-bisschop van het suburbicair bisdom Sabina-Poggio Mirteto.

Pironio ging op 20 augustus 1996 met emeritaat. Hij overleed in 1998 op 77-jarige leeftijd.

Proces van zaligverklaring

In juni 2006 begon het proces van zaligverklaring van Pironio. Het proces werd geopend op diocesaan niveau, in Rome. Camillo kardinaal Ruini, kardinaal-vicaris van Rome opende het proces. In 2007 werd dit proces gevolgd door een diocesaan onderzoek in Argentinië zelf. Kardinaal Pironio mocht inmiddels als Dienaar Gods aanbeden worden.^[1] Pironio werd op 16 december 2023 zaligverklaard.

Publicaties

Iglesia-Pueblo de Dios. Bogotá: Ed. Paulinas, 1970
Escritos pastorales. Madrid: BAC, 1973
Meditaciones para Semana Santa: la luz, el agua, el pan. Buenos Aires: Editora Patria Grande, 1974.
El Hombre Nuevo en América latina. Buenos Aires: Editora Patria Grande, 1974.
Preparando la Pascua. Buenos Aires: Editora Patria Grande, 1975
La Iglesia en América latina: escritos pastorales marplatenses I. Buenos Aires: Editora Patria Grande, 1976
En el Espíritu de Medellín: escritos pastorales marplatenses II. Buenos Aires: Editora Patria Grande,1976
Tiempo de esperanza: escritos pastorales marplatenses III. Buenos Aires: Editora Patria Grande, 1976
Alegría Cristiana: escritos pastorales marplatenses IV. Buenos Aires: Editora Patria Grande, 1976
Pascua de la Reconciliación. Buenos Aires: Editora Patria Grande, 1976
Evangelización y Liberación. Buenos Aires: Editora Patria Grande, 1976
Meditación para tiempos difíciles. Buenos Aires: Editora Patria Grande, 1976 y 2004
Los jóvenes y la vida religiosa. Madrid: Instituto Teológico de Vida Religiosa, 1976
Vida Consagrada. Buenos Aires: Editora Patria Grande, 1977
Alegres en la Esperanza. Madrid: Ed. Paulinas, 1978
Responsabilidades eclesiales y sociales de los religiosos. Madrid: Instituto Teológico de Vida Religiosa, 1978
Meditaçoes para tempos difíceis. Sāo Paulo: Ed. Loyola, 1979
Meditaçoes para a Semana Santa. Sāo Paulo: Ed. Loyola, 1979
Alegria Cristā. Sāo Paulo: Ed. Loyola, 1979
Evangelizaçao e Libertaçao. Sāo Paulo: Ed. Loyola, 1979
Vida Consagrada. Sāo Paulo: Ed. Loyola, 1979
O Homen Novo na América latina. Sāo Paulo: Ed. Loyola, 1979
Religiosos en una sociedad laica. Madrid: Instituto Teológico de Vida Religiosa, 1979
María y los pobres. Buenos Aires: Editora Patria Grande, 1980
Pobreza y Esperanza en María. Madrid: Narcea Ediciones, 1980
María y la vida religiosa. Buenos Aires: CAR, 1980
Queremos ver a Jesús. Madrid: BAC, 1980
De Pablo VI a Juan Pablo II. Buenos Aires: Editora Patria Grande, 1981
Preparing for Easter. Boston: Daughters of St. Paul, 1982
Consagrados en la Iglesia. Madrid: Instituto Teológico de Vida Religiosa, 1984
Un camino de esperanza con María. Madrid: Instituto Teológico de Vida Religiosa, 1984
El Padre nos espera. Madrid: Instituto Teológico de Vida Religiosa, 1985
Diálogo con laicos. Buenos Aires: Editora Patria Grande, 1986
La humilde servidora del Señor. Madrid: Instituto Teológico de Vida Religiosa, 1986
María en la vida religiosa: compromiso y fidelidad. Madrid: Instituto Teológico de Vida Religiosa, 1986
Reflexiones sobre la vida religiosa. Madrid: Instituto Teológico de Vida Religiosa, 1987
Señor, enséñanos a orar: Oraciones a María. Madrid: Instituto Teológico de Vida Religiosa, 1987
Algo nuevo está naciendo ¿no lo notáis?. Madrid: EDICE, 1991
Guiados por el Espíritu. Madrid: Ediciones Claretianas, 1991
Los evangelizadores, obispos, sacerdotes, diáconos, religiosos, religiosas y laicos. Ciudad de Vaticano: Editrice vaticana, 1996
Cristo entre nosotros. Madrid: PPC, 1998
Al servicio del Evangelio. Madrid: PPC, 1999
Jóvenes amigos míos. Madrid: BAC, 1999

Bronnen

(en) Eduardo Francisco Pironio op www.catholic-hierarchy.org.

Noten

↑ Argentijnse kardinaal wordt zaligverklaard, 8 november 2023

[1] Argentijnse kardinaal wordt zaligverklaard, 8 november 2023

[1]